روز حماسه ها

چند سالی است که دیگر مشتاقان فرارسیدن سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، فقط ایرانیان، مسلمانان و دوستداران انقلاب اسلامی نیستند و دشمنان انقلاب هم به گونه ای دیگر و با هدفی دیگر به خیل این مشتاقان پیوسته اند و برای مشاهده میزان و چگونگی حضور مردم در این آیین اسلامی ملی اگر اشتیاق شان بیش از دیگران نباشد، کمتر نیست. ابتدای هفته جاری جهانیان بار دیگر دیدند و باور کردند که 22 بهمن در ایران «روز حماسه ها» است. حماسه ای که هم پیام واحد دارد و هم پیام متفاوت. این تفاوت ها را که ناشی از رخدادهای هر سال است باید در آن حوادث و رخدادها دید و مشاهده کرد که ملت ایران چگونه با آنها برخورد می کند و در سالروز پیروزی انقلاب بر روی کدام یک از آنها انگشت می گذارد. با بررسی این تفاوت های هر ساله معلوم می شود که تمامی آنها حول آن پیام واحد می چرخند، اینکه این ملت با تمام وجود از انقلاب و نتیجه اش یعنی جمهوری اسلامی ایران حمایت می کند و حاضر است برای آن هر نوع هزینه ای بپردازد. نبرد درازمدت ملت ایران با دشمنانش، در سالروز پیروزی انقلاب در هر سال، به اوج شفافیت و گویایی می رسد و دشمن این روز را روز سنجش وضعیت ایران اسلامی قرارداده است. امسال نیز همین گونه بود. دشمن که از قبل و در آستانه سی وسومین سالگرد پیروزی انقلاب برای فشار بر دولت و ملت از پیش با تهدید و تحریم آتش تهیه بر سر ملت ایران ریخته بود، بی صبرانه منتظر بود تا آثار آن را در روز سنجش وضعیت انقلاب یعنی روزی که مردم غیور و شریف ایران نسبت شان را با انقلاب باز تعریف می کنند، ببینند، از این رو عاجزانه و ملتمسانه نگاه شان را به این روز حماسه و سرنوشت ساز دوخته بودند تا یک روزنه امید، یک دلسردی، یک فرسایش، یک خستگی، یک بی رغبتی و ... مشاهده کنند؛ اما دریغ از یک نشانه، حضور یکپارچه ملت ایران در سرتاسر کشور، با طراوت و شادابی در آیین برگزاری جشن سالروز پیروزی انقلاب، سیلی سختی بر چهره زشت و کریه دشمن بود. این حضور عظیم و باشکوه، دشمن را عصبانی و کلافه کرده و به دشمن می فهماند که با ملتی بسیار قدرتمند و مقتدر درگیر است.

ویژگی حماسه 22 بهمن امسال که ملت به زیبایی تمام آن را رقم زدند این بود که توطئه جفتی دشمن یعنی «تهدید و تحریم» را از ارزش انداختند و با خلق این حماسه با صلابت و پرشور و شعف و تجدید و تحکیم حضورشان در پشت سر نظام اسلامی، موقعیت و دست برتر و قدرتمند ایران در منازعات را به رخ دشمن کشیدند. با خلق این حماسه، دشمن دریافت که قویترین سلاح در مناقشات پرخطر که همانا حضور ملت در صحنه و حمایت از نظام شان است در اوج اقتدار و آمادگی در اختیار جمهوری اسلامی ایران است و در این آیین معلوم شد، حاصل تلاش پرهزینه و چند ساله دشمن همچنان صفر است. ویژگی دیگر این حماسه این بود که ملت با احساس کامل از اینکه طی سال های گذشته با شکست های مرحله به مرحله دشمن به جلوگام برداشته و در هر گامی هم دستاورد ارزشمندی نصیبش شده و در 22 بهمن سال 90 در حالی که در کف خیابان ها مشغول بزرگداشت سالروز انقلابش است، در بسیاری از عرصه های معتبر جهانی در زمره ملت های سرآمد جهان قرار گرفته، اعتماد به نفسش آنچنان بالا رفته که علاوه بر احساس خوش اطمینان از راه طی کرده، با شور و اشتیاق و پشتکار بیشتر آماده برداشتن گام های بزرگ تر گردید. به عبارت دیگر، ملت ایران با هوشمندی تمام رویارویی بی وقفه با دشمن را به فرصتی برای پیشرفت و توسعه تبدیل کرد. باید متواضعانه و قدرشناسانه به چنین ملتی گفت: دست مریزاد.